Cumartesi

İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan bir bütün haline geliyoruz durmadan...




Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim
senin sevginle değerleniyor, ayrı bir anlam kazanıyor... 
Sevgin olmasaydı değersiz bir cam parçasıydım. 
Sevginle bir aynayım şimdi. Bana bakanlar baştanbaşa
seni görecekler içimde... 
Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun?
Aynı kadehte karışmış iki içkiyiz. 
İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan. 
Her yerde iki olduğumuz için 
bir bütün haline geliyoruz durmadan... 
Alışkanlığım devamlı sana çekiyor beni... 
Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden... 
Saçlarını okşamak geliyor, ellerini tutmak geliyor... 
Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri... 
Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum... 
Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez artık...
Seni kimse benim kadar benimle bir bütün olduğuna inandıramaz.... 
Gitgide bu alışkanlığın içinde kaybolduğumu hissediyorum...
Beni yaşadığım zamanın dışına çıkarıyorsun. 
Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz , bir gün bulutların üstünde... 
Uzun süren bir baygınlık sonrasının 
o anlatılmaz baş dönmesi içindeyim... 
Bütün merdivenler birbirine eklendiği zaman 
seninle vardığım yüksekliğe erişemez... 
Açılmış bütün kuyuların derinliği 
içimde seni bulduğum yer kadar derin değil... 
Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi gitgide tamamlıyor bizi.
Emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz. 
Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde. 
Özlem, kıskançlık, arzu ne varsa içimizde hepsi birdenbire tutuştu. 
Alev almayan bir yerimiz kalmadı.
Alevlerimiz muhteşem bir kızıllığın içinde yıldızlara kadar uzanıyor. 
Hiç bir su, bu ateşi söndüremez artık. 
Nehirle, denizler boşalsa üstümüze hiç sönmeyeceğimizi biliyorum. 
Bu yangın biz birer kor haline gelinceye kadar sürecek.
Önce bakışlarımız alıştı birbirine, sonra parmak uçlarımız...
Bu oluş tamamlandığı anda yeryüzünde
bizden güçlüsü olmayacak!
En mutlu olduğumuz yerde en güçlü de olacağız seninle...
Bu bir sonun değil bir varoluşun başlangıcıdır. 
Geçmişteki tüm alışkanlıkların bana alışmanı önleyemez artık...

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Hiç yorum yok: