Cumartesi

sen vakti....

Kim o deme boşuna 
Benim ,Ben
Öyle bir ben ki,gelen kapına
Baştan başa sen.


Özdemir ASAF


Aylardır kendi kendime konuşuyorum, sen daha önce neleredeydin diyorum,bir gülümseme oturuyor dudaklarıma, hislerimin dalga dalga büyüyüşü gibi,elim ayağım kesiliyor  birden,ve senli rüyaların içnde kayboluyorum.
Sarp kayalardan aşağı atıyorum kendimi yine sana düşüyorum.Sana yanan kalbim senin şeklini alıyor ,içime sığdıramıyorum,düşünürken öylesine dolup taşıyorumki seninle.
İstediğim sensin bunu biliyorum,  dudakalarından çıkacak bir kelimeyle erir ruhum  sana karışır.İçimden söke söke ruhumu sende varolmanın  muhteşem yanını düşlüyorum.Aklımdan çıkmıyorsun, isminle başlıyorum güne, senin ismini fısıldayıp ilk sana günaydın diyorum.Sonra sana sımsıkı sarılıyorum farkına varmadan sen,öpücükler konduruyorum her yerine,dudaklarım korlaşıyor ellerim yanıyor kalbim yerinden çıkacak gibi atıyor, içime sen düşüyorsun.kalbimi alıyorum avuçlarına koyuyorum,derin duygularımı duy,anla  hisset kalbimi gör ,kalbine al diye.Dokunuyorum  sana düşlerimde.Varlığımı söküp içimde tümüyle seni giyiyorum, üstüme, ruhuma ve seni düşünüyorum her defasında.

SELENE

Hiç yorum yok: